In maart werd in Valencia de Fallas gevierd. Een fantastisch volksfeest, ontstaan als viering van het begin van de lente. Oorspronkelijk werd hout en afval, als onderdeel van de voorjaarsschoonmaak verbrand. Tegelijkertijd eert men met deze kampvuren de patroonheilige van de timmermannen San Jose.
Inmiddels is het uitgegroeid tot een evenement (Unesco werelderfgoed) wat ruim een maand duurt waarin honderden buurtschappen fantastische bouwwerken realiseren en tentoonstellen op kruisingen en pleinen door de hele stad. Aan het einde van de Fallas, op de laatste zondagavond, steekt men deze bouwwerken (waarvan een groot deel zeker 15 – 20 meter hoog is) in brand en zou je, als je niet beter weet, denken dat je in een oorlogsgebied bent beland.
Cultuur en politiek
De bouwwerken zijn prachtig, stuk voor stuk zouden ze als decorstuk in de Efteling geplaatst kunnen worden. Maar naast een showcase van creatief en artistiek talent zijn de bouwwerken ook kritisch, humoristisch en maatschappij bewust. Uiteraard is ook hier kritiek op het evenement, het effect op de luchtkwaliteit van alle kampvuren, de uitstoot van de dagelijkse vuurwerkshows en het publieke geld wat hieraan besteed wordt, zorgt voor de nodige kritiek. Toch is het bij uitstek een evenement voor iedereen: jong & oud, gezinnen, vriendengroepen, arm & rijk. Het brengt buurtschappen bij elkaar en is een evenement dat diep verankerd zit in de Valenciaanse gemeenschap. Voor mij was de Fallas-periode een fantastisch cultureel evenement, dat ik door hier te wonen, in plaats van alleen op vakantie te zijn, echt heb leren begrijpen en alle aspecten ervan heb kunnen beleven.
Hittestress
Datzelfde geldt voor het leren begrijpen van de bouwcultuur en lokale architectuur. Volgens mij moet je langere tijd ergens verblijven om de architectuur en bouwcultuur van een plek echt te doorgronden. Rondkijken bij bouwprojecten, projecten bezoeken, maar vooral de openbare ruimte en gebouwen gebruiken en beleven. Gezien de klimatologische verschillen met Nederland is mijn tijd in Valencia een ultieme gelegenheid om beter te leren hoe met de toenemende hittestress om te gaan. Hoe kan het voorkomen van opwarming en oververhitting integraal onderdeel zijn van het ontwerp?
In Nederland lijkt de airco de ultieme oplossing te worden. Sowieso om aan de nieuwbouw regelgeving te voldoen (To juli); maar ook in de transitie naar ‘van gas los’ kiezen veel mensen voor een airco en daarbij wat extra zonnepanelen om het oplopende elektra verbruik te compenseren. Uiteindelijk is dit een technische oplossing voor een probleem dat eigenlijk niet opgelost moet worden, maar veel beter vooraf voorkomen kan worden.
Stedenbouw als oplossing voor oververhitting
Ook in Valencia worden uiteraard airco’s toegepast. De basis om oververhitting tegen te gaan, legt men echter in de stedenbouw. Straten zijn smaller, bouwblokken zijn dieper. Bomen worden dicht op de gevel plaatst. Zodat er in de zomer minder direct zonlicht op de gevels valt. Architectonisch vormen patio’s voor extra daglicht toetreding en voor goede dwarsventilatie een standaard onderdeel van elk gebouw. Geïntegreerde zonwering, luiken, en voorzieningen voor zomernachtventilatie zijn hier onderdeel van elk ontwerp. Gevelopeningen zijn kleiner en de plasticiteit van de gevel wordt ingezet om schaduw te creëren in de openbare ruimte en op de gevel. Het mooi is dat dit niet alleen zorgt voor een comfortabel binnenklimaat voor ook voor verrijking van de architectuur. Een win-win situatie!
Semana Santa
Het volgende volksfeest staat inmiddels alweer voor de deur. Deze week viert men Semana Santa – de week in aanloop naar Pasen – wederom een prachtig moment om te genieten van de lokale cultuur en een goede gelegenheid om de stad weer verder te gaan verkennen.
Ik houd jullie op de hoogte!