Een middagje Kalkhennepblokken stapelen

‘Wat gaan jullie doen?’

Springend op de trampoline stelden de kinderen van onze opdrachtgever deze vraag. Er waren opeens meer mensen op de bouw dan gebruikelijk. De kinderen voelden dat er wat bijzonders ging gebeuren. ‘We zijn hier voor jullie!’ was ons antwoord. ‘We gaan samen bouwen met natuurlijke materialen die zorgen dat de aarde niet verschrikkelijk moe wordt en dat bomen, planten kunnen blijven groeien. Zo blijft de natuur bloeien ook als jullie groter zijn’. Simpel en duidelijk. Elk kind begrijpt dit.

Zo zou de wereld er ook vanuit kinderogen uit moeten zien. De taal van natuurlijke bouwmaterialen leren we steeds meer te gebruiken. Het animo en enthousiasme zitten ons niet in de weg, maar als bouwpartners spreken we nog niet ‘dezelfde taal’. Die taal leren we door niet alleen ons verstand, maar ook onze handen en voeten te gebruiken. Daarom wil ik, ook als ontwerper, graag de toepassing van materialen zelf ervaren.

Kalkhennepblokken stapelen op de bouw

Een afspraak op de bouw volgde om samen met de vakmensen kalkhennepblokken te stapelen. Mensen in mijn netwerk, betrokken in de bouw, waren enthousiast en stapelden mee. Heel bijzonder. Want zo was ongemerkt een groot gedeelte van de keten ‘van Land naar pand’ op woensdagmiddag vanuit bevlogenheid bij elkaar.

 

Voor wie kalkhennep nog nooit had gezien, was het een eerste kennismaking met het product én de potentie. Het aanraken, tillen, plaatsen, voelen van de kalkhennep en het spreken met verschillende participanten zorgden voor een welbestede en vruchtbare middag. Die middag bevestigde weer hoe het belangrijk het is om in gesprek te blijven met elkaar en kennis te blijven delen. We moeten stappen maken, voor ons zelf maar bovenal voor onze kinderen. Kinderen leren van jongs af aan bouwen (spelen) in en met de natuur. Laten we zorgen dat ze ‘deze taal’ niet (door ons toe doen) afleren.

Het project

In ons project staat het gebouw (mergelschuur) in verbinding met het omliggend landschap, zowel vanuit bouwmateriaal (mergel en hout) als de oorspronkelijke functie (hop/mout). Een schuur stond vroeger in dienst van mens en landschap, mogelijk als hop- en moutschuur. Hop en mout uit omliggende landschappen lagen hierbinnen te drogen, de oculi en grote gaten droegen bij aan natuurlijke ventilatie. Vandaag de dag staat het weer in dienst van mens en landschap, door het gebruik van kalkhennepblokken en vlas als na-isolatie. Hoewel de hennep of vlas nog niet van naastgelegen velden komen, is dit wel denkbaar in de toekomst binnen de gemeente @eijsden-margraten e.o.

Kennis deel je. Deze middag draagt bij aan het verkorten van lijnen in de bouw en de landbouw. Samen laaghangend fruit plukken en streven naar 100% natuurlijke (isolatie)materialen voor nieuwbouw en bestaande bouw.  Momenteel is ruim 3% biobased (VPRO Tegenlicht) in 2030 moeten we op 30% natuurlijke (isolatie)materialen zitten (NABB). We hebben dus veel te bespreken en nog meters te gaan!

Kleine stapjes

Wat doen jullie? Wij delen kennis, ontwerpen met biobased materialen, proberen de gehele keten te inspireren en te enthousiasmeren. Maar, het hoeft niet altijd groots te zijn.  Laten we ook kleine stapjes koesteren. Zo gaven we onze dochters een geboortekaartje van miscanthus vezels, als symbool en verbintenis tussen mens en landschap.

Dromen

Ik droom. Wat als gebouwen een positieve impact leveren op mens en natuur? Ze geen afbreuk doen aan, maar onze gemeenschap en landschap juist versterken. Gebouwen waarmee de natuur kan (ver)groeien in plaats van krimpen. Bouwen met materialen die niet gefabriceerd, maar regionaal geteeld worden.

Ik droom graag. Jullie ook?

 

 

Lees ook:

Limburgse architecten omarmen biobased bouwen

Lees meer

van Omayra Mingels