Harold,
“Het kriebelt, na de hele coronatijd waarin onze leefwereld toch (tijdelijk) een beetje kleiner is geworden, wil ik weer meer ruimte. Op avontuur, nieuwe plekken ontdekken, me laten inspireren door andere culturen, architectuur en levenswijze… Op vakantie gaan is nu niet voldoende, ik wil meer… ik wil voor een langere tijd naar het buitenland. En het liefst doe ik dat terwijl ik voor SATIJNplus blijf werken, op afstand (door corona weten we nu dat dit prima kan) want dan kan ik aan gave projecten blijven werken.”
Zo begon ongeveer het gesprek met de directie van SATIJNplus, en nu +/- een half jaar later woon en werk ik vanuit Valencia. Best spannend om dit voor te leggen. Want je wil niet dat het lijkt alsof je ontevreden bent over het werk en hoopt dat begrepen wordt waarom je dit wil gaan doen.
Gelukkig reageerde Harold positief:
“Oei Martje. Hoe kunnen we je blijven inzetten en binden?
Als je ons deze vraag stelt, dan weten we dat je er al goed over nagedacht hebt en dat je niet tegen te houden bent. We kunnen je nu verliezen en dan zien we hoe onze toekomst verloopt. We weten ook hoe je op afstand kunt werken en hoe jouw onderzoekswerk en advieswerk grotendeels zelfstandig tot stand komt. We gaan het avontuur samen aan!”
Elkaar het beste gunnen
Samenwerken, eigenaarschap en vindingrijkheid zijn de rode draad in de bedrijfscultuur van SATIJNplus. En dat bleek nu ook weer. Door de open houding, het meedenken en elkaar het beste gunnen was het voor mij mogelijk om deze stap te zetten. Dag Born. Ola Valencia. Meer dan 1700 kilometer uit mijn comfortzone.
Expat stad Valencia
Valencia is dit jaar uitgeroepen tot de nummer één expat stad om te wonen en te werken. Het was voor mij niet de reden om hier tijdelijke heen te verhuizen. Maar ik kan zeker onderschrijven dat het een fantastische plek is om te wonen en te werken. Deze stap uit mijn comfortzone geeft zoveel energie en nieuwe ideeën. Het is inspirerend om te zien hoe het klimaat hier het levensritme en de inrichting van de openbare ruimte bepaalt. Hoe architectuur hier aan de ene kant efficiënt en doelmatig is en aan de andere kant frivool en organisch is. Daarover later meer.
Niet altijd leuk
Uiteraard is het niet altijd alleen maar leuk. Zo heb ik na 7 mislukte pogingen eindelijk een copyshop gevonden voor groot formaat afdrukken.
Je kunt in Spanje van alles eenvoudig regelen met het zogenaamde NIE, een identificatienummer voor buitenlanders. Om dat nummer te krijgen moet je op exact het juiste moment op een website een afspraak inplannen, want standaard zit de agenda vol. Alleen zo heel nu en dan komt er een afspraak vrij en dat magische moment heeft 4 maanden op zich laten wachten. Gelukkig was ik in Nederland al begonnen met mijn dagelijkse pogingen om een afspraak te plannen.
Ja, ik mis de spontane informele koffiepraat met collega’s. Dat moet nu ingepland worden. Iets minder spontaan, maar nog steeds leuk! Het leren van de Spaanse taal is een uitdaging en ik sta regelmatig te stuntelen om duidelijke te maken wat ik bedoel.
Bij belangrijke presentaties voor klanten kan ik niet altijd aanwezig zijn. Gelukkig doen dat mijn collega’s met verve. En dan is het fijn om samen te werken met een geweldig team, waarvan je weet dat we dezelfde visie hebben en uitdragen.
Geen twijfel, ik ben op mijn plekje hier in Valencia en neem jullie graag mee in mijn Spaans avontuur.
Adios!
PS De foto is genomen in Orihuela, een dorpje in de regio Valencia. Het is een openluchtmuseum met murals ter ere van de dichter Miquel Hernández.